Zaraz po wojnie – pamiętam to z dzieciństwa – mówiło się, słyszało w radio, czytało w gazetach – „ zbrodnie niemieckie, wojska niemieckie, okupacja niemiecka, obozy niemieckie.” Sowieci – po utworzeni tzw. Niemieckiej Republiki Demokratycznej – na początku lat 50. postanowili narzucić – jak to się dzisiaj mówi – inną narrację. Komunistyczna propaganda mianowała dobrymi Niemcami tych z NRD, więc – aby ich nie gnębić poczuciem winy – bandyckie wyczyny z II wojny światowej zaczęła określać przymiotnikami hitlerowskie, nazistowskie zamiast niemieckie.
Światowe lewactwo przyjęło tę propagandę z entuzjazmem jak wszystko to co płynęło z Moskwy. Ta narracja obowiązuje po dziś dzień w nowomowie politycznej poprawności, a Niemcom to służy bo zaciemnia państwowe i narodowe pochodzenie zbrodni przez nich popełnionych. Jakby tego było mało, wynaleziono kolejne pojęcie, to jest – „polskie obozy zagłady.” Wzmiankowane fałszywe frazesy zawierają w sobie półprawdę, a więc w istocie są kłamstwem.
„Polskie obozy zagłady” wywołują nasz sprzeciw, ale jakże często, nawet zacni skądinąd ludzie, w naszych, konserwatywno-patriotycznych mediach klepią bezrefleksyjnie – „hitlerowska okupacja, nazistowskie obozy, wojska hitlerowskie” itp. W imię czego my Polacy mamy Niemców wybielać i jaki jest w tym nasz interes!?...
Czy wszyscy Niemcy byli źli? Z pewnością nie, ale niejaki Hitler został kanclerzem bo był liderem koalicji nacjonalistów NSDAP i DNVP, która w wolnych wyborach uzyskała bezwzględną większość w parlamencie, a pełnię władzy uzyskał dzięki nadzwyczajnym pełnomocnictwom nadanym mu przez Reichstag.
